Trekking in Mondulkiri

Vandaag een spannende dag. We gaan trekken door de jungle.
Ik hoop vandaag Tarzan te ontmoeten, die aan één of andere liaan hangt te slingeren. En hopelijk zien we eens een aapje. Ik heb er al eentje gezien toen we naar Mondulkiri aan het reizen waren, maar dat was in een flits, van op de bus.

De plaats waar we 's morgens moeten verzamelen, is een bar. Als we nog wat ontbijt kopen, horen we iets gek! Er zit gewoon een hele groep Vlamingen op het terras. Frans hoor je hier naast Engels ook al wel eens, maar Vlaams?! Dat is een vieze ziekte als je dat kan. ;-)
Uiteindelijk moeten we samen met deze groep op een minibusje. De groep gaat een trekking doen van 2 dagen. Wij lijken, met ons 2, de enigen voor 1 dag.

En zo is het ook. Sigi en ik krijgen een gids voor ons beiden. Qua veiligheidsgevoel kan dit tellen, zo met twee mannen de jungle in. :-) Hoewel de eerste vraagstelling al snel komt: "Waar is die jungle eigenlijk?" We lopen op een brede aangelegde weg, met rood stof. We wandelen door een dorpje, met leuke hutjes en er staan ook 2 olifanten. Oorspronkelijk wilde ik graag op een olifant gaan rijden, maar ze zijn dit blijkbaar een beetje aan het afbouwen, voor de beesten hun gezondheid. Maar goed, ik heb er nu toch enen van heel dichtbij gezien.

Onze gids stapt alsof hij geen tijd heeft te verliezen. Uiteindelijk wordt de weg toch smaller. We komen zelfs tussen de bomen terecht. Vol ongeduld wacht ik op de lianen. Na een mooie wandeling komen we aan een stroming. Deze moeten we oversteken. De gids geeft ons beiden direct een stok, om ons wat tegen te houden. Ik heb het toch wat moeilijk en zoals gewoonlijk moeten de mannen dus weer wachten op de vrouwen. De gids komt me zijn hulp aanbieden en trekt mij altijd in de goede richting. Met zijn hulp geraak ik zonder vallen aan de overkant, oef!

Wij weer het dichter begroeide bos in. Soms laat de gids ons even wachten en gaat hij naar iets kijken. Eerst zijn we nog benieuwd en denken we nadien iets te zien te krijgen. Dit is helaas niet het geval. Ze zijn op verschillende plaatsen hout aan het hakken en hij wil hier altijd naar gaan kijken. Om de één of andere reden mogen we dit niet zien.

Rond de middag komen we bij een mooie waterval. Hier kunnen we zwemmen als we willen. Het is mooi, maar toch een beetje koud. Na de waterpret zijn mijn vingers weer afgestorven. Tijd dus om Halloween te introduceren in Cambodja? ;-)
Als we zitten op te drogen, komt onze gids een maaltijd aanbieden. Deze wordt geserveerd in een isomo doosje (de Tupperware van Cambodja). Het is rijst met ei, 3 stukjes komkommer en wat vlees.

Na het middagmaal krijgen we de keuze: naar boven de berg op, of zoals deze morgen. We kiezen om naar boven te gaan. Tarzan heeft immers wat hoogte nodig, om naar beneden te kunnen slingeren!

Helaas zien we hier niet veel nieuws! We krijgen wel een uitleg over een soort kastanje. En we krijgen een bes om te proeven. De gids eet er één op. Ik bijt er ook is van. Eikes man, zo iets vies bitter. Maar flink als we zijn, eten we het maar op. Dan zegt de gids dat we een klein beetje water moeten drinken. Het is niet te geloven, maar in je mond wordt het plots kei zoet. Alsof je suikerwater aan het drinken bent, met een lichte limoensmaak.

De lianen die we tegenkomen, zijn niet sterk genoeg om aan te zwieren. Tarzan zullen we dus niet te zien krijgen. :-(

Nadat we de top van de berg bereikt hebben, komen we weer op een grote weg terecht. Onze gids vermindert zijn tempo een heel stuk. Sigi en ik gaan plots sneller dan hem. Vermoedelijk gaan we te vroeg aankomen anders. Als we aan een huisje aankomen, is dit het einde van onze tocht. Hier moeten we wachten tot een minibusje ons weer komt oppikken.

Een beetje teleurgesteld beslissen we dan maar om morgen naar Siem Reap te reizen. We reserveren een plaats op een busje, dat vertrekt aan ons guesthouse en reserveren een guesthouse in Siem Reap. Morgen terug naar de zon! En zo kan ik Angkor ook nog zien. Dit spreekt me meer aan, dan in de koude ardennen nog een dag te blijven. Bossen kan je in België ook vinden.

Vandaag hebben we gelukkig warm water. Wat een zalig gevoel, de warmte van warm water om je aan op te warmen. België zal afzien worden! :-(